Ateş Nehri Bildirisi

Bu metin kesinlikle aceleye getirilmiştir
lotaryo bir çaresizlik figürünün eskizi
moral yapısı romantik bir kitap vitrini
antik yeni olan, kent soylu jurnal

yüzüm yanım sıradır anılar kırılıyorum
işaretler doktrini dil buraya kadardır

yazıp yönettiğimiz önermelerdir çoğaltır geceyi
çoğaltamadan kendini kent ihanetleri

korku buraya kadar,hüzün sonsuzdur

Kaç gülün çevirisi yapılır kırmızıya
hangi gül neyi anlatır; kırmızı ve şiddet
şirret yasaların güvencesinde
buğulanmış yaşamların pasını raspalayan

İsimler,suskun imleri çiçek bahçemin
soruları hızlandıran suskunluğun kıstırılmışları
tan vakti lekelenen gökyüzünün çığlıkları

Üçüncüler hiç anılmadı,ikinciler de
asalet payesi için kutsal yolculuk
çocukluk ya da çıraklık yılları
botanik parkında serseri ölüleri
ikinci kısım

Utanç provası; yalnızlığı kışkırtan kapılar
görülenden bakıldığında paranoya senfonisi
paslı billur tadı dudaklarımda
ebruli akşamlarda kuvartz yağmurlar

İhanet provası. Her şey kendisinden ibarettir
Duruyoruz. Tarihin girdabı dönüyor
İğreti putların dudakları yaralı
herkes kendi zakkumunu çiğniyor

Kıyımı kutsayan yalnızlığında
sokaklar hep duyar suskunluğun şiddetini

lal tadı veren hatmilerin buğusunda
alıp tadını kapanırken gece
ardıl tarla kuşlarının göğüs hizasında

En çirkin geometrisiyle yürüyorum sokakları
fonda balıkçı efektleri,kara ayrılıklar,
çocukluğunu çoğullukla aşan masalar

Hani hafif bir rüzgar esse yeşerecektik
bir aralıktan bir kıyı vazgeçilmezliğine

Oysa haklılığımı kim savunabilir susuyorsam
Gizleniyorlar sana ait odada,kes damarlarını,
saksılarını kır ,sakla sorma bir inat mıdır
kır kaçkını sokaklarda dolaşan hayalet bulutlar

yani kutsal gömütler Çingene selamı
sakınımlı bir hüzün düşürülür

yarısı vahşi intikam hezeyanı
üçüncü kısım ateşli bir itiraf

Mor fabl’lara eklenti bir çocukluğun
kapı eşiğinde ben kırmızı tombulluk
Karşılığı beklentiler yaşananları kemiriyor
bu yüzden oldum olası ayıbıyım yanlışların

Çan çiçeklerinin doğrulanmasını sağlayan
göğsümün acıları vardı utançlarım
Yok böyle bir şey olmadı
iğreti çitleri olmadı gecekonduların

pembe renkli şahmaranın ölümüydü
kentsoylu ihtilallerin en bilinçli uyumu
Yok böyle bir şey hiç olmadı.

Turgut Toygar