öğretmenim çok suçlusun

Konu: öğretmenim çok suçlusun Perş. Ekim 16, 2008 7:48 pm

Öğretmenim çok suçlusun.

Dün selamını aldım. Eğer hapishanede olmasaydım gelip hem elini öper, hem de bu sözlerini yüzüne söylerdim.

Sen çok suçlusun öğretmenim.

Bana kızmışsın, eleştirmişsin. "Böyle bir insanın öğretmeni olduğum için utanıyorum" demişsin. Doğru söylemişsin. Benim gibi bir insan yetiştirdiğin için gerçekten çok utanmalısın. Çünkü ben gururlanacak hiçbir güzel şey yapmadım. Aileme, çevreme ve sevdiklerime zarar verdim, kötü işlere bulaştım. Sonunda da hapse girdim.

Ben iyi bir insan, faydalı bir kişi olamadım. Bu doğru. Ben de kendimden memnun değilim. Çevredeki insanlar tarafından dışlanmak, horlanmak ve kötü bir insan olarak görülmek elbette ki, insanı memnun etmez.

Ama öğretmenim, benim bu kötü ahlakım ve yanlış davranışlarımın sebebi sensin.

Sen çok suçlusun öğretmenim.

Beni okutan, beni eğiten ve bana şekil veren sensin. Sana baktım, örnek aldım. Ne verdiysen o oldum. Seninle beş yıl aynı okulu paylaştım, sonra da mezun oldum. Hatırlar mısın maceralarımızı, hatırlar mısın bana yaptıklarını?

Gel birlikte hatırlayalım da neden suçlu olduğunu söyleyeyim.

Annem yoktu. Evimizdeki ikinci anne de beni istemiyordu. Ailede hiç huzurum ve rahatım yoktu. Her şeyi eksik ve noksan yapıyordum, verdiğin görevleri de bu yüzden yerine getiremiyordum.Benim zor hayat şartlarımı bildiğin halde asla anlayışlı olmadın, hep üzerime gelip, çok ağır, çok ezici ve gururumu kırıcı hesaplar sordun. Beni hem sevgiden, hem okuldan, hem de toplumdan soğuttun.

Neler mi yaptın?

Annem olmadığı için temiz ve tertipli olamıyordum. Benimle her sabah bu yüzden alay ederdin. Ya kirli ve yırtık pantolonumla, ya kirli ellerim ve uzamış tırnaklarımla, ya da bakımsız yüzüm ve saçlarımla alay ederdin. Nasıl ezilip büzülürdüm, küçülürdüm ve sana içten bilenirdim.

Ödevlerimi yapmayınca, elindeki cetvelle vurmadığın ve acıtmadığın yer kalmazdı. Dayanamayıp ağlayınca da "Erkekler ağlamaz" derdin. Bu yüzden, okula gelmek bana işkence olurdu. Zaten huzursuz evden bir an önce kaçmak, kendimi dışarı atmak isterdim. Tek sığınağım okuldu. Okulu da sen bana dar ederdin, senin yüzünden geldiğime pişman olurdum. Bu yüzden bütün insanlara, herkese isyan eder, asi olurdum.

Bir gün beni babama şikayet etmişsin: "Ders çalışmıyor ve çok yaramazlık yapıyor" diye... Babam beni ölesiye dövdü. Babamın o ölesiye dayağına değil, senin şikâyetine içerledim.

Ah öğretmenim sen çok suçlusun.

Ne olurdu öğretmenim bana bir güleryüz gösterseydin, hal-hatırına sorsaydın, yanağımı okşayıp, bir sevgi gösterisi yapsaydın ve beni kendine bağlayıp, nasihatler etseydin.

Neden bunları benden esirgedin?

Halbuki sana sığınmayı, senden yardım beklemeyi ne kadar istemiştim? Ah beni bir kez koruyup kollasaydın, belki de o isyan ateşi yanmadan sönecekti.

Beni kaç kez sınıftan kovdun, onurumu beş para ettin. Arkadaşlarımın önünde benimle alay edince ve onların da bana gülüşlerini görünce, kaç kez ölmek istemiştim.

Kısacası, sen bana iyi bir model olamadın, örnek bir öğretmenlik sunamadın. Benim toplum için zararlı olmama zemin hazırladın. Bir anlamda ektiğin tohumlar, ruhumda isyan meyvelerini verdi. Sonra da hem kendime hem de çevreme zararlı bir insan olup, çıktım.

Sen çok suçlusun öğretmenim.

Benden o şefkati ne olurdu? esirgemeseydin. Bana da bu acıyı yaşatmasaydın?

Evet, utan öğretmenim. Benim yaptıklarıma bakarak utan. Bana öğretmen olduğun için utan. Utan da, diğer öğretmenler senin gibi olmasınlar.

Sen çok suçlusun öğretmenim. Ama, yine de ellerinden öperim. Çünkü ne de olsa sen benim öğretmenimsin.

Ziya ŞENOL

--
BİLGİ PAYLAŞILDIKCA DEĞER KAZANIR

Konu: Geri: öğretmenim çok suçlusun Perş. Ekim 16, 2008 8:18 pm

Alıntı :: Utan da, diğer öğretmenler senin gibi olmasınlar.

ben bir öğretmen olarak çok etkilendim... hayatımızda ne çok iz bırakır öğretmenlerimiz..

"öğrenemeyen öğrenci yoktur, öğretemeyen öğretmen vardır"

Konu: Geri: öğretmenim çok suçlusun Perş. Ekim 16, 2008 8:20 pm

evet haklısınız

bu iletiden ben de etkilenmiştim

Konu: Geri: öğretmenim çok suçlusun C.tesi Ekim 18, 2008 1:19 am

Yapmayın,böylesi amacını aşan bir yazıyı nasıl etkileyici bulursunuz anlayamadım.sizin gercekten böyle öğretmenleriniz oldu mu?suçlu öğretmenlerse nasıl oluyor da üniversite mezunu işisiz sayısı bu kadar fazla olabiliyor ve neden her ilde üniversite açılırken her ilde hapishane yok?mesleğimin onurunu ,kendi onurumla eş tutan bir öğretmen olarak bu paylaşımınıza katılmıyorum.

Konu: Geri: öğretmenim çok suçlusun C.tesi Ekim 18, 2008 8:14 am

ileti belki amacını aşmış olabilir. haklı olabilirsiniz yazan kişi gerçek şahıs sanırım internette birkaç yıldır dolaşan bir ileti.

her meslekte olduğu gibi öğretmenlerde de yokmu çürük elmalar vardır. ama azınlıktadır eminim

genelleme degil kesinlikle

sayılar sunarım hocam

Konu: Geri: öğretmenim çok suçlusun Paz Ekim 19, 2008 3:27 am

Elbetteki vardır çürük elmalar elbetteki ayırılmalıdır sayın sepya,sadece etkileşimim sizlerle aynı noktada olamadı,genelleme olarak algılanmaması konusundaki eklemene teşekkür ederim.Bende bir alıntı ile saygılarımı sunarım,emeklerinize sağlık.

Seni Çok Seviyorum Öğretmenim!

Hayatının gayesinin gayeli bir hayat olduğunu bilen ve bu çerçevede, olduğu yer ile olmak istediği yer arasındaki farkı net bir şekilde görüp kendini aşarak geliştiren ve bu gelişimle elde ettiği pozitif enerjiyi çağına ruh kazandırmaya adayan yürek fatihleri tüm öğretmenlerimin ellerinden öpüyorum.
Bu günününüzün çok güzel geçmesi temennisiyle..
İyi dersler…
Tüm Öğretmenlere...
Yaptığınız tüm işlere,
Harcadığınız saatlere,
Gösterdiğiniz ilgiye,
Paylaştığınız bilgiye,
Verdiğiniz fikirlere,
Uyandırdığınız ilgiye,
Açtığınız zihinlere,
Körüklediğiniz zeka kıvılcımlarına,
Geliştirdiğiniz kişiliklere,
Uyandırdığınız umutlara,
Desteklediğiniz hayallere,
Teşvik ettiğiniz yaratıcılığa,
Öğrettiğiniz becerilere,
Başlattığınız kariyerlere,
Biçimlendirdiğiniz geleceklere,
Uyandırdığınız sonsuz etkiye
Teşekkürler.

Konu: Geri: öğretmenim çok suçlusun Paz Ekim 19, 2008 8:01 pm

ayşe ablacım benim etkilenme sebebim şu.. annemin ilkokul öğretmeni ve şu an bulunduğum okulda bir sınıfta bazı çocukların birçok kez öğretmen değişmesinden dolayı sergiledikleri tutarsız davranışları... o minicik saf yürekler bize emanet.. ve ben bu kutsal mesleği malesef üzülerek söylüyorum ki yapamayan haketmeyen insanlar var... bu insanların kendilerine yararı yokken öğrencilere nasıl olur tartışma konusu.. son olarak diyeceğim şu ki.. bizler onların hayatlarında çok etkiliyiz onlar bir hata yapıyorsa önce suçu kendimizde aramalıyız diye düşünüyorum...