Artık korkmayacak....

140... 160... 180...
Adam hüzünlü bir gökyüzünün altında bastıkça basıyordu gaza otobanda.
Kafası karışık, kafası bulanık ama kararlı !

Tanışalı 7-8 ay olmuştu. Bir paylaşım sitesinde ilk yazısını gördüğünde pekte önemsememişti kadını. Biraz melankolik, biraz umarsız, biraz yalnız biri demişti kendi kendine
Aslında yanılmıyordu da.

Adam "iş"iydi. Tek derdi işi ve 8 yaşındaki oğluydu. İyi bir avukattı. Henüz 34 yaşındaydı ve yaşamını sadec bu iki nokta arasında tutmaya çalışıyordu.
Eşi...
Eşi de onun gibi bir avukattı. Hukuk fakültesi son sınıftayken tanışmışlar okul bitince de nasıl olduysa evlenmişlerdi.
Adam ve karısı aslında hiç birbirine benzemiyorlardı. Adam ne denli özgüven sahibi ve başarılıysa karısı o denli hırslı ve kompleksliydi

Bu paylaşım sitesini bir akşam tesadüfen bulmuştu. Rutin kavga akşamlarından birinde herzamanki gibi çalışma odasına kapanmıştı Maillerine bakarken malum tavsiye maillerinden birini görmüştü Hiç anımsamadığı birinden gelen bir mail... Okumazdı aslında böyle maileri direk çöp kutusuna atardı. Ama o kadar çok dolmuştuki kafası
Farkında olmadan girdi siteye
Kader dedikleri de belki buydu...

Kadın dertli kadın yalnız kadın sevgisizdi. 5 senedir evliydi kadın
Bir kaçış bir çaresizlik bir yılana sarılmaydı evlilik onun için. ilk başta. Ama umduğunu bulamamış küsmüş kapanmıştı kendi dünyasına. Dışarıdan bakılınca etrafına neşe saçan cıvıl cıvıl neşeli birisiydi.Tüm yaşamını 3 yaşındaki oğlu ve 4 yaşındaki kızı ile eşine adamış hali vakti yerinde 30 yaşında bir ev hanımı. Oysa içi kupkuru küskün bir insandı. Canlı cenaze diyordu kendisine...

Adam bastıkça basıyordu gaza yol bitmek bilmiyordu.
O gece yazılar yazıları kovalamıştı. Her gördüğü konuya yazmıştı. Hatta yemek tarifleri bile vermiş sonra millet denemeye kalkarda zehirlenir diye korkup silmişti hepsini.
Oğlunun bir resmini koymuştu avatarına... ve "avukat" diyede bir nick almıştı.
Zaten bu ikisiydi yaşamdaki gidip geldiği iki nokta.

Ertesi gün girmesi gereken davaları vardı adamın. yatmaya niyetlenirken bir şiir
çarptı gözüne. öylsine bir okuyuverdi

"Ne denli darmış yalnızlığım
"Hep bir sevgiydi uzanıp tutamadığım"
Şiir uzundu aslında, bir alıntıydı biryerlerden. Çok fazla durmadı üzerinde

Kadın şiirine bir yorum geldiğini görünce şaşırmıştı. Pek olmazdı çünkü böyle şeyler. Genelde yorum yerine teşekkür tebrik yazıları gelirdi mesaj sayısını şişirmek isteyenlerden. Oysa bu seferki bir yorumdu. Biraz alaycı biraz tedirgin biraz "ben gibisin" bir yorumdu bu

Artık birbuçuk saatlik yolu kalmıştı adamın.
Karısına toplantım var erkenden çıkmam lazım demiş ve güneş doğmadan yola çıkmıştı

Günler günleri kovalamıştı. Adam bilmeden tanımadan dokunmadan hatta görmeden bir yürek sevmişti.
Kadın yorumsuzdu. Sadece kendisine uzatılan sevgiyi, tedirgin titrek parmaklarının ucuyla tutmuştu. Alıp göğsüne bastıramıyor itip uzaklaştıramıyordu.
Kadın korkuyordu...

Adam zorla birazda şans eseri almıştı kadının telefonunu. Arayamıyordu. Bekliyordu hep kadın arasın diye. Davalara giremez olmuştu. Sıtajyerlere bırakıyordu davaları çoğu zaman. Vaktini hep sitede geçirir olmuştu. Karısı siteyi öğrenmiş hatta o da girer olmuştu siteye. Adam ikinci bir nick almıştı kendisine karısı anlamasın diye. Tüm gününü pc başında geçirir olmuştu. Sürekli birbirlerinin mesajlarını yanıtlıyorlar adam sürekli sevgisini anlatıyordu.
Mesajlarında da telefon konuşmalarında da...

Kadın da adamdan farklı değildi kalkar kalkmaz pc başına oturuyor adamın gelmesini bekliyordu.

Adam sordukça kaçıyordu adam seni seviyorum dedikçe susuyor lafı değiştiriyordu
Adam çok istemişti
Birkez olsun kadının ağzından
Seni seviyorum
Sözünü duymayı... Duyamamıştı
Kadın korkuyordu...
O gün adam dayanamadı. Geliyorum dedi. Seni ucunda ölüm bile olsa görmeye
geliyorum. Bir an bile olsa sana sarılmaya geliyorum. Razıyım bir kez olsun
sarılayım ve sonra...
Sonrasını düşünmüyordu adam.

140... 160... 180...
Kilometreler hızla akıyor ama yol bitmiyordu...
Kadın erkenden kalkmıştı yatağından.
Az kalmıştı adamın yaşadığı şehre gelmesine
Kadın evin içinde bir aşağı bir yukarı dolaşıyordu
Kadının eleri terliyordu kış günü
Kadın kararsızdı...
Kadın korkuyordu...
Ne yapmalıydı ?
Bilmiyordu kadın
Bir tarafı gitme diyordu
Bir tarafı git...
Git ve al
diyordu sana uzatılan sevgiyi, o hep istediğin beklediğin uzanıpta tutamadığın sevgiyi al bastır göğsüne !
Kadın ağlıyordu...
Kadın korkuyordu...

200...
Artık ibre daha fazla gidemezdi. Adam kendi kendisine kızıyordu
Neden daha yeni ve hızlı bir araba almadım diye !
Gökyüzü hüzünlüydü
Pis bir yağmur çiseliyordu
Kadın korkuyordu
Adam çok istemişti
Birkez olsun kadının ağzından
Seni seviyorum
sözünü duymayı... Duyamamıştı...
Kadın korkuyordu...
Telefona sarıldı kadın. Numarayı ezberinden tuşladı kocazından gizli aldığı kontörlü hat takılı eski model cep telefonundan
Kapattı !
Tekrar tuşladı... Tekrar kapattı !
İstiyormuydu istemiyormuydu adamın gelmesini
Seni seviyorum diyebilecekmiydi
Seviyormuydu gerçekten ?
Tekrar aldı telefonu
Neredesin
Diye soracaktı sadece...
Adam bir an telefonun sesini duyunca irkildi
Kadından başka kimse bilmiyordu bu numarayı
Telaşla uzandı telefona

Kadın şaşkındı. Telefon meşkule düşmüştü.
İçi ürperdi bir an.
Kadın korkuyordu

3 gün geçti aradan. Kadın sürekli pc başındaydı artık.
Yemek yemiyor iş yapmıyor hatta uyumuyordu.
Birden bir konu açıldı sitenin "haber" başlığının altında
Bir kaza haberi
Otobanda direksiyon hakimiyetini kaybeden bir araç kaygan yolda...
Kadın korkmuyordu artık
Kadın korkmayacaktı artık
Ve adam duyamayacaktı artık
Seni seviyorum sözcüklerini

Benden sadece sevgi sözcüklerinidel sevgisini de esirgemeyen EŞİM DİDİ'ye

İşte öyle bir anda iken sen ve ben ,yani saatte 200 basarken kendi hayatlarımızda karartıp gözlerimizi, yaşamın kıyısına yolculuk yarışında iken bir fısıltı durdurmuştu bizi ve yol arkadaşı olmaya karar vermiştik.İyi ki yollarıımız kesişti bir yerlerde... Teşekkür ederim

Büllur bazı şeyler vardırki karşılıksız verilir. Ne güven ne sadakat beklemeden
Hatta karşılığında sevgi bile beklenmez bazen.
İşte bunun adı AŞK'tır

Çok hüzünlü ve düşündürücü bir hikaye emeğine sağlık.Dikkatimi çeken ayrı ayrı kalabalıklarda yalnız olan insanların yollarının kesişmesi.Sanırım aynı yalnızlığı paylaşanlar birbirlerine mıknatıs etkisi gösteriyorlar.
Eşin ve sana bir ömür boyu mutluluk diliyorum

belkide hiç yola çıkmamalıydı zamanı geldiğinde söyleyecekti kim bilir ama insanlar hep acelecidir sabırsızdır herşeyi biran önce olsun ister ama bilinmeliki ilaç diye adlandırılmış ZAMANNNNNNNNN

Ben bir oğlak burcuyum Sayın Prensesim
Bir oğlak burcu için "belirsizlik" yoktur. "Belki" yoktur. Yaşamımızda "acaba" ya yer yoktur. Siyah ve beyaz vardır. Ara renkler korkutur bizi tedirgin eder ve kaçırır. (Eh hadi açık siyah ve kirli beyazada biraz yer olsun) Herkes her konuda net ve açık olmalı
Eh bir öğlak burcunun kurgulayıp yazacağı öyküde ancak böyle olur

Abicim çok güzel bir hikaye olmuş.Gerçek yaşamımızdada buna benzer bir çok olay var benim anlamadığım hiç görmediğin birine sadece yazıştığın veya sesini duyduğun birine bu denli nasıl aşık olabiliyorsun,ve sonuçta ne oldu adam kadına sarılamadan öldü ve geride o çok sevdiği oğlunu bıraktı kadın ise adama sevdiğini söyleyemedi ve ömür boyu vicdan azabı çekecek hep ellerine sağlık abicim çok harika bir hikaye paylaşımın için tşkrlr

burcuna lafım yok sayın yöneticim ama bir seni seviyorum sözünü duymak içinde acele etmemek gerek diyorum.acele giden ecele gider diye boşuna dememişler demi
bak adamın başına gelene

Abi hikaye çok güzel olmuş eline yüregine saglık.Msj yüklü bi yazı)

''Kadın şiirine bir yorum geldiğini görünce şaşırmıştı. Pek olmazdı çünkü böyle şeyler. Genelde yorum yerine teşekkür tebrik yazıları gelirdi mesaj sayısını şişirmek isteyenlerden.''

Gülümsemeden geçemedim Teşekkürler abii...

Sevgili Sandy'nin AYNI BARDAKTAN SU BİLE İÇMEMİŞKEN isimli şiirini okuyunca burada vernek istediğim yanıtları vermeyiunuttuğumu anımsadım. Şiir ve öyküm neredeyse aynı tema üzerine kurulmuş çünkü.
Öncelikle Sendy den başlamak istiyorum.
Sevgi varsa vardır yoksa yoktur. Ve varsa bunu söylemek için beklemek neden onu anlamış değilim. Söylenmediğindeyse işte böyle geç kalınabilir bazen Sevgi için ölüme de gidilir bence neden gidilmesinki? Şimdi bir başka başlık aklıma geldi. AŞK İÇİN ÖLMEK diye

Sevgili Serap burada brçok insanla tanıştık. Bir kısmı hayatımızdan gelip geçti. Bir kısmı bir süre kaldı/hala var ama sadece sohbet ediyor, birlikte eyleniyoruz. Bir kısmı ise hala var ve olmaya da devam edecek çünkü onlarla çok ama çok şey paylaşıyoruz. ilk grup varlığı ile yokluğu fark etmeyenler. İkinci gup olsa iyi olur ama olmazsada 2 günde unutacağımız insanlar. Arkadaşlar yani. Son grup ise dost dediklerimiz. İçlerinde hiç görmediğimiz(Örn benim için Billur,şımarık ve impassive gibi) var. Ama bunlarla bazen gülerken bazen ağlıyoruz. Birçok kişiye anlatmadıklarımızı anlatıyor onlardan dinliyoruz. İşte aşk da buna benzer bence. Kimisi bir çift yeşil göze ya da güçlü bir fiziğe aşık olur kimisi kariyere kimisi mala mülke. Kimiside sadece sıcak bir yürek ve temiz bir beyne aşık olur. (Bilirmisiniz Karacaoğlan "tozar elif elif diye" deyişini yazdığı sevgilisi Elif'in sadece adına aşık olmuştur) Burada insanlar bence asıl aşkı yakalayabilir. Çünkü herşey düşüncelerden ibarettir. Önemli olan normal gözle görmek değil bence. Ve gönül gözü ile ancak burada görbilir insan.
Sevgili şımarık neden temkinli olmalı? Neden langır lungur ? Korktuğumuz şey ne? Sevmekmi korkulacak birşey yoksa sevdiğimizin bunu bilmesimi?
İnsan aşıkken hangi sevgili sevgiyi hak etmezki? Sonrasında pişman olsada insan o anda her sevgili sevilmeyi hak ediyorsa o zaman nedEn temkinli olalımki SENİ SEVİYORUM demekten ?

bence seni seviyorum kelimesi gerekmedikce söylenmemeli kıymetini yitirmemeli zamanı geldiğinde işin ciddiyetine yani zaten dökülecektir bu sözler yinede acelecili olmamalı seni seviyorummm gzl ve duymak istenilen söz doğru yere gittiğinden emin olunmalı hak ettiğinden bence acelecilik sevgide geri planda kalması gereken şey