iki arkadaş

Konu: iki arkadaş Cuma Ekim 31, 2008 5:23 pm

Iki tane çok iyi arkadas varmis. Bunlar üniversite yillarinda tanismislar. Okul bitince biri memleketine yani mardine gitmis, digeri isi Istanbul'da kalmis.
Istanbullu bir gün mardine gitmis arkadasini ziyaret etmek için. Arkadasinin evinde kalirken binada bir kiz görmüs. Arkadasina sormus ve o da onun komsunun kizi oldugunu söylemis. Istanbullu geri dönmek zorunda kalmis. Mardinli isi ayarlamis ve Istanbullu gelip o begendigi kizla evlenmis. Bir zaman sonra Mardinlinin isleri bozulmus. Tek çare, otobüse atlamis ve durumu çok iyi olan arkadasinin yanina gitmis. Sirketin kapisindan girmis ve dogruca sekretere çikmis. Adini vermis ve odaya girmek için hazirlanmis. Sekreter onu engellemis ve patronun böyle birini tanimadigini söylemis. Mardinli çikmis disari. Battigina mi yansin, arkadasindan yedigi kaziga mi yansin, dolanip durmus.
Yolda bir ihtiyar bunu durdurmus. Ne derdinin oldugunu sormus. Önce birsey söylememis ama sonra bütün olayi anlatmis. Yasli adam, "Ben yasliyim ve miras birakacak hiç kimsem yok. Senin istedigin parayi ben vereyim sana. Ama borç olarak degil. Sanki benim oglummussun gibi. Zaten hiç oglum olmadi" demis .Önce kabul etmemis mardinli, sonra israra dayanamamis. Memleketine dönmüs. Islerini düzeltmis ve ülkenin sayili zenginleri arasina katilmis.
Bir gün bir davete katilmak için Istanbula geçmis. Orada eski arkadasina rastlamis. Ne kadar kaçinsalar da bir araya gelmek zorunda kalmislar. Ve aralarinda söyle bir konusma geçmis:
-O gün zor durumdaydim. Yanina geldim. Ama beni taninamazliktan geldin. Niye?
-O gün benden çiktiktan sonra yasli bir adama rastladin degil mi?
-Evet. Sen nereden biliyorsun bunu?
-O benim babamdi. Senin geldigini duyunca durdum düsündüm. Eger sana borç verseydim. Ömür boyu karsimda boynu bükük kalacaktin. Bunun olmasini istemedim. Bu yüzden hemen pesinden babami gönderdim. Babamin sana verdigi para benim paramdi.
-Himmm. Senin karin var ya
-Evet
-Benim nisanlimdi...

Konu: Geri: iki arkadaş Paz Kas. 02, 2008 9:58 am

Hikaye biraz abartılı olmuş Smile

kimse namusunu arkdşına peşker çekmez para verilir fakat nişanlı verilmez Smile

Konu: Geri: iki arkadaş Paz Kas. 02, 2008 11:00 am

pek tutarlı bi hikaye deyil

Konu: Geri: iki arkadaş Paz Kas. 02, 2008 5:36 pm

Bunun benzerini sanırım bir başka arkadaşımız yazmıştı.

Konu: Geri: iki arkadaş Paz Kas. 02, 2008 6:07 pm

Adı hikayee işte
bence burdan çıkarılması gerekenler varrr....
ne baba evladından geçer ne de insan nişanlısından
ama aslolan dostluk arka -taş dı yaaa hatırlayalımm
baba ve nişanlı sadece imge bence.
Dost dar günde yanımda olandır,dost ben mutsuzken mutlu olan değildir

Konu: Geri: iki arkadaş Ptsi Kas. 03, 2008 1:51 am

hikayeler abartılıdır özellikle söylenmek istenen konuyu can alıcı yerinden vurmak için iyice abartırlar. bir şarkı vardır hala dinlenir bilmeyen yoktur sanırım arkadaşımın aşkısın. insanlar niye bu kadar tutu ki bu şarkıyı hala dinleniyor. dostluk ve arkadaşlığı algıladıklarından sanırım. yukardaki kısa hikayeyi yazan kişinin amacı dostluk ve arkadaşlığın önemini vurgulamak olsa gerek

Konu: Geri: iki arkadaş Ptsi Kas. 03, 2008 8:58 am

neden nişanlım değilde komşu kızı demiş neden borç vermemişte babasını yollamış ne kadar saçma yaa bence arkadaşlığın önemi böle anlatılmaz insan sevdiğini kimseyle paylaşamaz

Konu: Geri: iki arkadaş Ptsi Kas. 03, 2008 9:48 am

Konusu biraz farklı ama verdiği mesaj aynı olan bir yazı yazmıştım daha önce.Mühim olan anlatılmak isteneni anlamak.Hepimiz anladığımıza göre mesaj alındı Very Happy

paylaşım için tşk I love you

Konu: Geri: iki arkadaş Ptsi Kas. 03, 2008 10:14 am

Didi ve Sepya ya katılıyorum. Mesaj vermek adına bazı abartılar yapılıyor. Özellikle bunu "fıkra bu ya..." ya da "hikaye bu ya..." diye başlayan anlatımlardan biliriz. Evliya Çelebinin Erzurumdaki soğuğu anlatmak için örneklediği "havada donan kuş" unu ya da "damdan dama atlarken yine havada donan kedi" sini anımsayın Smile

Amaç mesajı vermek sonuçta.
Ve Didi!nin sözüne bir katta ben çıkayım
Dost ben mutsuzken mutlu olan değildir. Hatta benim mutsuzluğumdan mutluluklar elde ediyor ve bundan rahatsız olmuyorsa o düşman ble değildir. ÇÜNKÜ DÜŞMANIMIN AMACI BANA ZARAR VEMEKTİR. BAŞKALARININ VERECEĞİ ZARARDAN NEMA'LANMAK İÇİN FIRSAT KOLLAMAK DEĞİLDİR.