değnekten at....

Misafir

iki çocuklu bir aile hafta sonunu piknik yaparak geçirmeye karar
veriyor. Piknik;yerine vardıklarında anne yemeği hazırlarken,çocuklar
babalarıyla birlikte yürüyüşe;çıkıyor.Uzun bir yürüyüşten sonra
oldukça
yorulan küçük çocuk yalvarırcasına bakan gözlerle,"Babacığım çok
yoruldum.Lütfen beni kucağında taşır mısın?" diyor;Baba; "Ben de
yorgunum
oğlum"' der demez çocuk ağlamaya başlıyor.Baba tek kelime etmeden
ağaçtan bir dal kesiyor.Dalı bıçakla biçimlendirip, çocuğa zarar
vermeyecek;biçimde yontuyor.Sonra dalı oğluna verir. "Al oğlum, sana

güzel bir at" diyor;Çocuk sevinçle dal parcasından yontulmuş ata
biniyor
ve sevinçle sıçrayarak,ata vurarak annesinin yanına doğru gitmeye
başlıyor;Babasını ve ablasını geride bırakmıştır bile;Baba gülerek
kızına: "İşte yaşam
budur kızım.Bazen zihnen;ya da bedenen kendini çok yorgun
hissedeceksin.
İşte o zaman kendine;değnekten bir at bul ve neşe ile yoluna devam
et.Bu
at bir;arkadaş,bir şarkı,bir çiçek,bir şiir yada bir çocuğun;tebessümü
olabilir."
Değnekten atınız hiç eksik olmasın

Konu: Geri: değnekten at.... Cuma Ekim 03, 2008 3:17 am

Dilerim o çocuk hayatı boyunca DEĞNEKTEN AT'ına (ki Bu at bir;arkadaş,bir şarkı,bir çiçek,bir şiir yada bir çocuğun;tebessümü olabilir) takılıp düşmez...