kara gözlüm

Kara gözlüm ne kadar isterdim
gözlerinde kaybolduğumu bilmeni
kaçamak bakışlarıma tebessüm etmeni
ama aksine herşey farklıydı
ben gördükçe sen kördün
ben daldıkça zeytin gözlerine
neyse...
kara gözlüm imkansız aşkım
ne kadar isterdim
gözyaşlarımın sana aktığını bilmeni
senin için atan bu minik kalbi farketmeni
ama aksine herşey farklıydı
ben sensiz bir aşkın mahkumu
sense hapisanemin sevda kokan gardiyanı

Karagözlüm sana bir mektup daha gönlümün yıkıntılarından. İşte seni hala unutamadım, bunu istemiyor muydun zaten? İstediğin oldu işte unutamadım seni. Ne acıdır ki sende unutamamışsın. Sevinsem neye yarar ki Artık her şey için çok geç. Seni bulduğum yerde bekliyorum hala. Kalbim acıyor seni düşündükçe, ama unutmalıyım. Seni bulduğum yerde kaybettim. Yazık oldu ikimizede ama nafile artık değiştim bende. Gelsende dönemem sana, bir umut olsa bile senin için, benim kalbim çok yoruldu artık. işte sana 10, 100, 1000, kimbilir daha bu kaçıncı mektup. Ama gönlünün gözü bu mektubu da görmez. Kader bizi sonbaharda dökülen yapraklar gibi çok uzaklara hırlattı. Artık istesek de birleşemeyiz. Lanet olsun seni tanıdığım güne lanet olsun kalbime, ve lanet olsun senin için ağlayan bir çift göze. Bıraktığın yerde değilim artık, Elime başkaeller, gözüme başka gözler baktı. Mutluyum desem belki yalandır. Ama yine de hayata ve sana inat mutluyum. Ben gülmeyi öğrendim, çok güzel bir şeymiş. Herşeye rağmen seni özledim karagözlüm özledim. Dön desem bilirim dönmezsin. Hep gül, hep gül ne olur o karagözlerin hiç ağlamasın, Allah'tan dileğim çok sevesin, sevilesin ama terkedilesin. O zaman mutsuzluğun, gözyaşının nasıl birşey olduğunu anlarsın.
alıntı