tutkuyla sevilenden vazgeçmek çok zordur, kolay kolay arkanı dönüp gidemezsin.. her neyi seversen sev, sonuç değişmez.. bir insana, yere, cana, hatta bir şarkıya, bir eşyaya tutkuyla bağlanmışsan eğer, yalnızlığın artık sadece o'dur.. bütün renklerini esir alır, sende geriye, koyu bir gri kalır..
ilk özlediğin rengin peşine düşersin bir gün, izini sürersin, gölgesi bile seni çağırır, "ağrılarına köşe yastığı olmaz bir başkası" der gri, boynuna dolanan kollarını çözmeye kıyamazsın.. sonra üşüdüğünde bırakır seni, teninde eriyen buz, avucuna umudunu bırakır, döner gidersin..
istemezsin, istersin, defalarca arkana bakarsın, çağırsa beni dersin ama gidersin.. her adımda gidersin, her adımda gitmeyi gerçekten istersin.. renklerini baskınlarda yitirmişsin, dönüp sana gelmeleri çok zaman alır.. kalır bir iki rengin, bir daha onları hiç göremezsin..
zordur tutkuyla sevilenden vazgeçmek.. zordur yeniden nefes almak, canın yana yana.. suyun üzerine bırak kendini, bırak su taşısın biraz da seni.. alsın götürsün bir başka kıyıya, tutkun suda kalsın, su gibi aksın, gitsin