Kendini Bir şey Sanmak

Delikanlı belediye otobüsüyle Otogara gidiyordu. Otobüs bir durakta durdu. Otobüse oldukça iyi giyimli yaşı 60 ları çoktan geçmiş, süslü mü, süslü bir kadın bindi. Otobüste oturacak yer de yoktu. Delikanlı hemen ayağa kalktı ve ;

Buyurun teyze dedi.

Kadın, hışımla delikanlıya dönerek;

Ne teyzesi dedi, ne teyzesi...

Delikanlı ;

Ayakta kalmayın demek istemiştim dedi

Kadın ;

Ben senin nereden teyzen oluyorum diye cevap verdi

Delikanlı kıpkırmızı olmuştu. Yanında oturan orta yaşlı adam ,

Otur yerine dedi, sen iyi bir insan evladı olarak vazifeni yaptın. Kendini bir şey sananlar, iyilikten anlamaz...

Delikanlı mahçup bir şekilde, yerine oturdu. Kendini genç sanan kadın ise, otogara kadar, ayakta yolculuk etmeye devam etti.

*****

Bu hikayede olduğu gibi, genç olduğunu sanmak da böyle...

Kendisine teyze ya da abla dendiği için kızan yaşlanmayı kendine yakıştıramayan hanımlar, saçları ağardığı için bunalıma girenler, yüzündeki kırışıklara takılanlar, yaşlarının ilerlemesine aldırmadan, genç kalmanın sırrını keşfe çıkanlar erkekler, yok mu?

İnsanlara gençlik iksiri sunduğunu söyleyen, bir yığın açıkgözün palavralarına bile bile kanmıyor muyuz?

On yaş gençleştiren, yirmi yaş gençleştiren iddialı formüller hangimizin ilgisini çekmiyor ki?

Ah bu kendimizi bir şeyler sanmak ah!...

Kimimiz kendini Polat Alemdar sanır, kimimiz elindeki kredi kartının limitine bakıp zengin sanır, kimimiz direksiyon başında kendini yolların fatihi sanır, kimimiz alır eline mikrofonu kendini assolist sanır...

Tevazu sadece bizim dilimizde, ancak fırtınalar eser yüreğimizde...

Elimizde paramız vardır. açarız bir esnaf dükkanı, kendimizi çekirdekten yetişme esnaf sanıp, bir başka havalara gireriz.

Birkaç arkadaş birleşip şirket kurarız, markalı bir takım elbise, markalı bir siyah gözlük, Marllboro sigara paketini de masanın ortasına atıp, pahalı bir çakmakla sigaramızı da yakmaya başladık mı, patron havalarına . bürünüp, patron olduğumuzu sanıveririz.

Ömründe bir gün bile idarecilik yapmayan adamı, bir kurumun başına Müdür yaptığınızda, kendini Müdür sanan o adamın yanına giremezsiniz artık.

Siyaset konusunda tecrübesi ve bilgisi olmayanı siyasete monte ettiğinizde de, bir anda siyasetçi kesilen ve kendini siyasetçi sanmanın dışında, siyasetçi olarak doğduğuna inanan bir adam haline getirdiğinizi iş işten geçtikten sonra anlayabilirsiniz....

Sonra da, kızarak sorarız...

Sen kendini ne sanıyorsun?

Bu soruya, "beni bir şeye benzetemedin mi?"gibi cevaplarda alabilirsiniz.

Bu soruya nasıl cevap verirseniz verin ama, kimse, hiç bir şey değil diye cevap vermeyecektir.

Bir iş yaptığını sananlara, " İşgüzar"

laf söylediğini sananlara, " Lafazan" der geçeriz.

Sanmak dediğimiz o . kavram, yüreğimizin derinliklerinde prangalara vurduğumuz o isyankar duyguyu, elimize bir fırsat geçtiğinde serbest bırakmak olabilir mi?

Seksen yaşındaki dedelerin, kendimi 18 yaşında hissediyorum dediği bir toplumda, her birimiz kendimizi bir şey sanmaya devam etmiyor muyuz?

Ben gençken ,annem "kızım bugünlerin kıymetini bil,gönlünce yaşa gez ,toz eğlen ,gençlik gitti mi gelmez bir daha "derdi Canım annem,artık daha iyi anlıyorum seni.Yavaş yavaş dizlerimde romatizmal ağrılar başladı,saclarıma çoktaaannnn ak düştü,artık daha koyu renkli giysiler seçiyorum,akşamları saati kurmadan uyumuyorum,buzdolabında bira yerine süt ve yoğurt var artık ve buna benzer orta yaşı aşan insan tavırlarındayım....Hatta cok yorgun olduğum zamanlarda otobüste yer yoksa "yer veren olsa "diye bile aklımdan geçiriyorum, pek çok insana abla hatta teyze bile oldum ,ne mutlu bana .gençliğime yakışan şeyleri gülümseyerek geçmişe teslim ettim,kendimle barışık 40 yılı devirmiş olsam da ,gelecekte beni ve ülkemi ne günler bekliyor kaygısını yaşamadan da edemiyorum.İnsanın kendini ve haddini bilmesi büyük erdem olması gereken ,örnek olması gereken... Ama zaman zaman da çok mütevazi olmamak lazım ,kibirden sanılmasın diye tevazumuz. teşekkürler tayyar.