babamız...

Konu: babamız... Perş. Ara. 18, 2008 2:40 pm

Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur. Bu harika.

İnsan babası ölünce büyüyor çünkü. Yalnız başına kalıyorsunuz o zaman artık.

Çocukken her şeyi bilen, herkesten güçlü olan babamız biz büyüdükçe küçülüyor.

Zamanını tamamlamış ve geçmişte kalmış bir yaşlı olarak kendi köşesinden bize bakıyor. Uzakta olsa da, bize dokunamasa da...

Usandıracak kadar ayrıntılı sorularla hayatı öğrendiğimiz, her şeyi bilen babamızın sorularıysa biz büyüdükçe artık bize sıkıcı gelmeye başlıyor. Müdahale etmese, soru sormasa ne iyi olur dediğimiz zamanlar çok oluyor artık. Biz ondan daha iyi biliyoruz ya her şeyi. Zaman artık onun zamanı değil ya... Teknoloji gelişti ya... Her şey değişti ya...

Oysa ne zaman ki babanızı kaybediyorsunuz, işte o zaman gerçekten büyüyorsunuz. Çünkü çınarın gölgesi yok artık üzerinizde. Sizi fark etmediğiniz halde yağmurdan, güneşten koruyormuş meğer o gölge.

Siz de aile kuruyorsunuz, baba oluyorsunuz, sizinde gölge yaptığınız ve koruduğunuz birileri oluyor ama o gölgeyi çok arıyorsunuz.

Babanız öldüğünde büyüyorsunuz.
Artık soru soracağınız, öğreneceğiniz, azarını duyacağınız, takdirini alacağınız, akşam eve dönerken yolunu gözleyeceğiniz, korkacağınız bir babanız yoksa büyüyorsunuz.
Yarınınızdan sorumlu tuttuğunuz, her istediğinizi almak zorunda olan o kişi yoksa artık...

Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...
Büyüyorsunuz o zaman işte.

Savaşın ortasında komutansız kalmaktır, babasız kalmak.

Kaç yaşınızda olursanız olun babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur.

alıntıdır.

Konu: Geri: babamız... Perş. Ara. 18, 2008 4:38 pm

ÖnceLikLe muhteşem ßir payLaşım..Okudukça okuyasım geLdi..
ßen hep çocuk kaLmaya razıyım..Çünkü öyLe ßir çınar ağacı ne sizin aLtında göLgeLenmeniz için nede sırtınızı yasLanmanız için oLmayacaktır..Umarım o dev gißi çınarın kıymetini ßiLiriz..

Konu: Geri: babamız... Perş. Ara. 18, 2008 6:18 pm

çınarlarımız devrilmesin hep gölgelerinde yaşayalım onlar bizim canımız desteğimiz yaşamımızın en büyük sebebleri onların vereceğe öğütten allah bizi mahrum etmesin

Konu: Geri: babamız... Perş. Ara. 18, 2008 9:26 pm

Anlaşıldı bu akşam Sevgili Sepya ve Sevgili Maviş karar almışlar beni çökertecekler.

Önce Mavişin Bir kadın giderse başlığı rahmetli annemi anımsattı
Sonra Sepya da rahmetli babamı...
Şimdide Didi "sende başını alıp gitme" yi çalıyor

Hani derler ya...
Ört ki ölem

Konu: Geri: babamız... Perş. Ara. 18, 2008 9:29 pm

[quote]Babanız yaşıyorsa hala çocuksunuzdur. Bu harika.
Allah uzun ömürler versin,kıymetini bilin

Ben çok küçük yaşta büyüdüm,pek çocuk kalamadım.

Konu: Geri: babamız... Cuma Ara. 19, 2008 12:53 am

Sen ilk aşkım
Elini tuttuğum ilk adam
Sadece sevgisini duyduğum
Bana hayatı öğreten
Ama ihaneti,yalanı öğretmeyen
Kötülüklerden uzak tutan
Ne yaparsam yapayım arkamda duran
Hiç yıkılmayan çınarım.

Sen gözlerinde aşkı tanıdığım
Yaradanın verdiği armağan
Yokluğunu düşünemediğim
En büyük sevgilim
SEn her şeyden öte her şeyim
Gizlice seven
Gizlice ağlayan adam

Bu adam benim babam
Sekiz köşe kasketiyle
Omuzunda sakosuyla
Bu adam benim babam

Sen hep var ol Bense hep çocuk...

Çok uzun oldu ama Sepya okuyunca bunlar geçti aklımdan.Yaşattığın duygu yoğunluğu için teşekkürler...

Konu: Geri: babamız... Cuma Ara. 19, 2008 9:50 am

Babam bana hep sevgilim der ,babamın 4. çocuğuyum 30 yaşında ve anneyim ama hala ayağına terlik giy diye kızar,yoğun bakımda azraille pençeleşirken bile kendi için birşey istemedi elimi tutup bana sakın arkamdan ağlama benim için üzülme ben yaşıycağım kadar yaşadım bekleme bu soğuk koridorlarda hasta olursun sen iyi bir evlatsın diye teselli verdi.Gözlerinden okuduğum ölüm korkusuna rağmen ölümü halinde cesur olmam için beni yüreklendirdi.Allah dualarımıı kabul etti babamı bize bağışladı şimdi sevgili Sepya nın yazısını okuyunca o günlere döndüm gözyaşlarıma hakim olamıyorum.Bu doğanın kanunu herkez doğar yaşar ve bir gün ölür ama kabullenmek zorrrr.Allah kimseyi annesinden babasından evlatlarından ayırmasın.
Babacımmm hayatın boyunca yaptığın tek bencilllik hep bizlerin iyiliği istemen oldu .Seni seviyorummmmmmmmmmmmmmmm deniz gözlü babam benim.

Konu: Geri: babamız... Cuma Ara. 19, 2008 11:28 am

Hep sessiz ağlayan, suskun seven, en zor dönemde bile yıkılmaz görünen, sırtınızı dayadığınız çınar ağacınız yoksa artık...
Büyüyorsunuz o zaman işte.

sepya harikasın çok tşkler babam çok şükür hayatta ama gözyaşları içinde okudum ....

Konu: Geri: babamız... Cuma Ara. 19, 2008 12:50 pm

babası yaşayanlar çok şanslı diye düşünüyorum
allah uzun ömürler versin
tskr ler arkadaşlar