HAYAT BEKLEMEKLE GEÇER

Hep beklemekle geçer hayat. Bazen gelmesini beklediğimizi, bazen beklentilerimizin gelip bizi bulması için öz anlamıyla yarınları, bazen bir otobüsü, bazen sıladan beklenen bir haberi, neleri beklemeyiz ki hayatta. Yıllarca emek verip karşılığında bir tayinin çıkmasını, siyasal boyutlara çekilip aslında simgesel boyut anlamlarına getirilenlerin öz anlamıyla anlaşılmasını, art niyet taşımayan cümlelerin ardında yatan ifadelerin anlamak isteme girişiminde bulunulunca hiçte akla mantığa çakışmayan şeyler olduğunun anlaşılmasını bile bekleriz hayatta. Bekleye dururken biz hayat beklemez. Beklentilerimizi de hayallerimizi de çalıp götürür bazen. İnsan özünde baharları bile bekler. Sonra kışlar hazanlar gelir çatar. Bekleyişler her zaman insan hayatında birinci sırada yer alırlar. Mesela saygı bekleriz hayatta sevdiklerimizden, sevgi bekleriz. Umutlarımızın gün batımlarında gerçekleştiğini görmek isteriz. Mesela huzur bekleriz. Uçsuz bucaksız bir denizde tayfaları isyan etmiş bir gemide karaya çıkmayı beklerken bir umuda sarılmayı bekleriz.
Bazen bir hastanın başında şifasını, bazen göz göre-göre bir ölümü bekleriz hastane koridorlarında. Ne bileyim her şeyin iyi olmasını bekleriz. İnsanların bizim gibi düşünmelerini bazense sadece düşüncelerimize bile saygı göstermelerini bekleriz. Liseyi bekleriz mesela, okul bitimini bekleriz, hayata atılmayı bekleriz, kendi ayaklarımız üstünde durmayı bekleriz. Ve biliriz ki beklemek, insanın ulaşılması güç olan her hedefine anlam katar. Sonrasında avuçlarımızda birikenlerin yüreğimize darbe gibi inenlerinde beklentilerin olmadıklarında bıraktıkları olduklarını anlarız. Hayat hep güzel olsun diye bekleriz. Bazen durduğumuz yerde bir şeylerin gelip bulmasını bekleriz. Bazen gelip bulmasını istediğimiz, gerçekleşmesini istediklerimizin peşinden giderken her şeyin bizim gönlümüzce olmasını beklediğimizi için, sabırla bekleriz. Beklenen bir yolcudur kimi zaman, kimi zaman bir haber, kimi zaman yarınların meçhul sokaklarında çıkmaz olup olmadığı bilinmeyen bir adres.
Hayattaki beklentilerime dönüp bakınca gördüklerime gelince, nedense bireyler kaygılardan çok fazla uzaktayım. Çoğunluğun olması bekleneni yakaladığında bireysel olarak mutlu olacağını düşünenlerdenim esasında öze inilecek olursa. Bırakın beklentileriniz zamana yayılsın. Öğrendim ki insanoğlu beklentilerinin ardında gidip karamsarlıklara bürününce bekledikleri de hasar görüyor. Hayat ne getirir, ne korkular salar yüreklere, yarın neyi getirir gün ışığının parıltıları pencereye vururken, içinizi ısıtan öz manaların eksikliklerinin yerine dolmasını beklemek gerekiyor. Ertelenenler mutluluklarsa beklemeye gelmez. Çünkü geçen her gün yeni bir umut yeni bir beklenti demektir. Mutluluğu beklemek herkesin hakkı olabilir belki ama bu yolda çaba sarf etmeyenin beklentisi beklenilir bir şey olmasa gerek.

Beklemekle Geçer Zaman ,"bekleN"-eni beKleriz::::...........
« : Temmuz 20, 2007, 05:07:25 pm »

--------------------------------------------------------------------------------


















































Dört duvar arası kapanmazki sendeki özgür ruh.
Ölünce parçalanmazki bendeki özgür ruh.
Sevişe sevişe azalmazki tendeki özgür ruh.
Kopyalayarak çoğalmazki gendeki özgür ruh...


hayat işte bazen beklendiğin yerde bir anda sen başlıyorsun beklemeye