Hiçßir şey için geç değiL..

Yaşadığı şehirden, bulunduğu ortamdan kısacası yaşantısından sıkılan bir

adam, cebindeki az miktar para ile yanına hiçbir şey almadan bulunduğu

kenti terk edip daha önce hiç bilmediği bir ülkeye gitmiş.



Oraya henüz alışmaya çalışırken birden bir ses duymuş. Bir çığırtkan,

avazı çıktığı kadar meydanda bağırıyormuş:



- Tiyatro! Gelin! Kaçırmayın! Bu akşam Tiyatro!...



Adam hayatında hiç tiyatroya gitmemiş ve inanılmaz derecede merak etmiş.

Biletin nereden alındığını öğrenmiş. Bilet fiyatı cebindeki tüm para

kadar olmasına rağmen hiç tereddütsüz bileti almış. Başlamış merakla

oyunu izlemeye.



Oyun bitmiş, herkes dağılmış ve bizim meraklı öylece kalmış, izlediği

muhteşem oyun karşısında. O sırada temizlikçi tarafından salonu

boşaltmak için ikaz almış. Adamsa:



- Bana müdürünüzün yerini söyler misiniz? Onunla bir şey konuşmam

gerek... demiş.



Seyrettiği oyunun etkisi ile müdür ile konuşmuş ve ne olursa olsun, ne

iş olursa olsun buranın bir parçası olmak için çalışmak istediğini

belirtmiş. Müdür çok şanslı olduğunu, şu sıralarda bir temizlikçi

aradığını fakat önce onu denemesi gerektiğini ifade etmiş ve denemek

üzere aylardır el değmemiş bir kütüphanenin temizliğini uygun bulmuş.



- İşte burayı temizle. Eğer beğenirsem seni işe alırım... demiş ve gitmiş.



Tiyatro aşkının verdiği şevk ile temizlik beklenenden kısa sürede

bitmiş. Müdür odayı görmeden adamın samimiyetine inanmamış. Onu

diğerleri gibi işi savsaklayan biri sanmış. Fakat odanın temizliğini

görünce hayretler içinde kalmış.Aylardır içeriye girilmeyen oda gıcır

gıcır oluvermiş. Müdür bu çabuk ve becerikli adamı işe almaya karar vermiş.



- Tamam seni işe alıyorum



- Fakat benim yatacak yerim yok.



- O zaman burada yatarsın ve işe daha erken başlarsın.



İstediği olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir şekilde odayı terk ederken

müdür.



- Adın neydi senin buraya yazalım... demiş.



Aldığı cevap ise;



- William! William Sheaksper!... olmuş.



Bu hikaye hem insanı dehşete düşürücü hem de ilham verici. Sheaksper

tiyatro yaşantısına bu şekilde başlamış. Tam kırk (40) yaşında...

tiyatroyu o yıllarda tanımış ve büyük bir azimle o muhteşem oyunları

yazmış. Üstelik büyük bir fedakarlık göstermiş mesleği için. Meslek

hayatı boyunca sadece üç saat uyuyarak yaşamını sürdürmüş. Sabah erken

kalkıp oyun provasını yapıyor oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun

yazıyor... Bu böyle sürüp gitmiş.



Bu hikayeyi ilk duyduğumda yaşamım için duyduğum kaygıları bir kenara

bıraktım. Anladım ki, hiçbir şey için geç değil. İnsan eğer isterse

imkansız gibi görünen olayları da gerçekleştirebilir. Yeter ki yürekten

istesin ve bunun için çaba sarf etsin. Hiçbir şey için geç değil. Kırk

yaşında olsak ta...