ŞEHİT EŞİ MEKTUBU

Sevgilim ;

Ölüm denen o yoğun, kör karanlığın kederini, kahredici yalnızlığını ancak ben gibi ayrılıklara mahkum edilenler bilir.
Sen kahpe kurşunlarıyla son nefesini verdiğin gün ben de dilimi mühürledim.
Baban "vatan sağ olsun, bir evladım daha var, o da feda olsun" diye ağlarken, 7 aylık oğlunu "emanetin" diye kalan son gücümle sıkı sıkı sarmıştım da nedense ayaklarım beni taşımıyordu.
İki yanımdan koluma girmişlerdi, o an kalabalık bana çok gelmişti..
Kim bilir kaç kişilerdi.. Kasaba halkının yarısı arkamızdan geliyordu..
En önde giden sen! üstüne örtülmüş al bayrağımdan gözlerime kızıl miller çekiliyordu.
Son kez telefonda duyduğum sesin beynimde yankılanıyordu. "hepinizi çok özledim." "özledim." "özledim."
Susmuştum..
Oğlan büyüdü artık, her geçen gün biraz daha sana benziyor.
Resimlerden tanıdığı sana özenerek saçlarını sen gibi tarıyor.
O güldüğünde sanki sen gelip oturuyorsun karşıma.
İçim ılık ılık kanıyor ama ne o gün ne ondan sonra, her sabah uyandığım ıslak yastığımı saymazsak, hiç ağlamadım..
Kavlimiz vardı unutmadım, "neden" diye hiç sormadım, bir kahpe kurşunla yıkılmadım, rabbim verdi sabrını ne boyun büktüm, ne senden vazgeçtim..
Her gelen kara haberde, hangi şehrin şehidiyse oranın valisi, kaymakamı, esnafı, askerler, tanıyanlar, yakınlar.
Şimdiye değin ağıtlarla, bayraklarla uğurladıklarımız kadar olmasa bile yine de kalabalıklar.
Televizyon ekranından geçiyorum, ben de yürüyorum onlarla. Birkez daha. Birkez daha.
Sevgilim,
Sen de oralardan görebildin mi bilmem, bu günlerde buralarda zamansız bir kırlangıç fırtınası var.
Hangi televizyonu açsam, bir kahramandan söz ediliyor. Gazeteciymiş.. Ürkek bir güvercin gibiymiş..
İnsanlar gözyaşları arasında onun ne kadar mert, ne kadar vatansever olduğunu anlatıyor.
Gündüz gözü şehrin tam ortasında vuruvermiş zalimler. Gördüm adamcağızın nasıl yattığını o soğuk taştan kaldırımda.
Üzerine gazete örtmüşler. Ayakkabısı da yırtıkmış. İçim acıdı.
Sahi sevgilim, operasyona gittiğiniz dağda, gecenin ayazında o karların arasında vurulduğunda karnın tok muydu?
Üşümüş müydü ellerin, esen deli rüzgar yaşartmış mıydı gözlerini?
Bölücü hainlerle çatışırken, sağınızda solunuzda bombalar patlarken ne geçmişti aklından en son?
Bunları bilememek koyuyor insana, yine de mayınlara verdiğimiz şehitlerimizi düşününce şükrediyorum..
Hiç değilse sen parçalanmadın, vatan toprağında bütünsün, vedalaşırken kaskatı elini tutabilmiş, uzun uzun yüzüne bakabilmiş, mühürlediğim dudaklarımla solgun, soğuk alnından öpebilmiştim.
Diyorlar ki öldürülen gazetecinin adı Hrant Dink'miş, Türkiye Cumhuriyeti mahkemelerinde Türklüğe hakaretten yargılanmış..
Kibarlık olsun, Türkleri incitmesin diye ermeni soykırımı oldu demiyormuş da, Türkiye Ermenilere karşı suç işlemiştir bu suçu kabul etsin, iki devlet aralarında anlaşsın, gereken yapılsın diye yazıyormuş, söylüyormuş.
Ermenistan da Türkiye'den toprak istiyormuş. Sen gibi şehit olanların canıyla kazanılan vatanın birazını "bize verin" diyormuş.

arkadaşlar be bunu okurken inanın ağladım bu terör denen şeyin son bulmasını diliyorum artık analar babalar kardeşler evlatlar ağlamısınnnnnnn

[b][i]VATANİ UĞTUNDA ÖLEN VARSA VATANDIR
Neyazıkki biz yüzyıllardır bu vatan için ölen insanların torunları, evlatları, kardeşleri,anne ve babalarıyız.
Tarih hep göstermiştirki Türk Ulusunun birlik ve beraberliğini bozmak, bölünmez bütünlüğünü yıkmak isteyenlerin karşısında herzaman bu ülkeyi canı pahasına savunacak insanlar olmuştur.
Kurtuluş savaşında Kürd'ü-Türk'ü, Laz'ı-Çerkez'i tek bir yürek tek bir beden tek bir Mustafa Kemal olmuş ve tek bir yumruk olmuş tepelerine inmişti
Derslerini çalıştılar
Analizlerini yaptılar
Ve dedilerki
Bu ülke bu ulus binlerce kilometre öteden getirilen Anzaklarla çökertilemez !!!
Ve önce ekonomik güçleri ile zayıf düşürüp sonra da etnik bir takım yalanlara başvurarak içeriden bir kaç hainin de desteğini alıp böl ve yok et taktiğine başvurdular
(Dini kullanmaları konusuna hiç girmiyorrum. Bence o başlı başına bir başlık.)
Ve ortaya birkaç bölücübaşı maşanın, aklını çelip kandırdığı insanlardan oluşan bir terör örgütü çıktı
Ne yazıkki bu kandırılmış insanların namlularından çıkan mermiler her seferinde sadece bir fidanımızı değil bir ormanı vurmakta yaralamakta öldürmekte...
bazen bu fidanın adı MEHMET bazen HIRANT
Vuranlarında adı değişiyor
Ya da vuranla vurulan yer dğiştiriyor
Ama ölen hep bu vatanın evlatları oluyor
MEHMET in hiç suçu yoktu
Ya HIRANT ın ?
Bence her ikiside suçsuzdu
Bence her ikisinide vuran suçsuz
Suç onların eline o silahı tutuşturan elleri hala kırmayı başaramayanlarda.