anne olmak

Çok eski zamanlarda yoksul ve kimsesiz bir kadın daha hamileyken kaybetmiş kocasını. Maddi ve manevi yönden durumu çok kötü olan kadın, oğlunun doğumundan sonra iyice naçar duruma düşmüş. Her türlü zorluk ve sıkıntıya rağmen büyütmeye gayret göstermiş biricik oğlunu…. Yeri geldi çöp artıkları toplamış, yemiş ve süt vermiş oğluna, yeri geldi kendi donmasına rağmen kucağına bastırıp ısıtmış çocuğunu soğuk gecelerde üşümemesi umuduyla…..

Kendi yememiş oğluna yedirmiş, kendi giymemiş oğluna giydirmiş. Derken günler, yılları kovalamış ve kadının oğlu büyüyüp yakışıklı bir delikanlı olmuş. Bizim yakışıklı delikanlı ergenliğine girince de dünya güzeli bir prensese aşık olmuş. Zengin prensesimiz güzel olmasına çok güzelmiş ama taş gibi de bir kalbi varmış. Yakışıklı delikanlı bir gün tüm cesaretini toplayarak prensese evlenme teklif etmiş.

Prenses bir düşünmüş delikanlının evlilik teklifini. Sonra sunacağı şartı kabul etmesi halinde evlilik teklifine evet diyeceğini iletmiş en işveli haliyle.. Delikanlı büyük bir sevinç içerisinde prensesin şartının ne olduğunu sormuş. Hikaye buya, Prenses “Anladığım kadarıyla sen anneni çok seviyorsun. Benim sevdiğim, sadece beni sevmeli, gönlünde benden başkasına yer olmamalı. Bu yüzdendendirki senden dileğim anneni öldürmen ve kalbini söküp bana getirmendir” demiş.

“Ancak o zaman inanırım sadece beni sevdiğini” diyede eklemiş. Delikanlı şok olmuş vaziyette evinin yolunu tutmuş…. Annesi oğlunun gelişinden oğlundaki tuhaflığı, rahatsızlığı sezmiş ve “oğlum nedir derdin, derdini söyle ki derman bulasın” deyince bizim yakışıklı delikanlımız durumunu detaylarıyla anlatıvermiş..

Prensesin isteğini duyan annesi bir an bile tereddüte kapılmadan mutfağa giderek almış bıçağı ve dikilmiş oğlunun karşısına. “Evladım, benim dünyada tek varlığım, canım, cananım sensin, ben senin için varım ve yaşarım. Bu canda bu kalpte senindir” diyerek uzatmış bıçağı oğluna….Delikanlı prensesin şartına binaleyn almış eline bıçağı ve çıkarmış kalbini annesinin…...

Hâlâ pıt pıt atan kalbi eline alarak koşar adımla prensesin sarayına doğru giderken ayağı bir taşa takılmış ve yere yuvarlanmış. Delikanlı bir tarafa, elindeki kalp diğer bir tarafa düşmüş.

Tam o esnada toza toprağa karışmış olan kalpten bir ses duyulmuş en telaşlı haliyle “Oğlum, cananım! Bir yerin acıdı mı?”
alıntı

Dört tane kelebek bir gün bir ateş görmüşler... Bunun nasıl bir şey olduğunu öğrenmek istemişler. Birinci kelebek ateşe biraz yaklaşmış ve üzerinin aydınlandığını görmüş. Arkadaşlarının yanına gelmiş ve: –Bu ateş aydınlatıcı bir şey!, demiş..

İkinci kelebek bununla yetinmeyerek daha fazla şey öğrenmek istemiş. Biraz daha yaklaşmış ve ısındığını hissetmiş.. Demiş ki: –Aynı zamanda bu ateş ısıtıcı bir şey!

Üçüncü kelebek bununla da yetinmemiş, Biraz daha biraz daha yaklaşmış. Bir anda ateşin kanatlarını yaladığını hissetmiş ve yanmış kanatlarıyla geri dönmüş… Şöyle demiş: –Ve bu ateş yakıcı bir şey!

Sonuncu kelebek daha da çok şey öğrenmek istiyormuş. Biraz yaklaşmış, aydınlandığını görmüş. Biraz yaklaşmış, ısındığını hissetmiş. Biraz daha yaklaşmış, ateş kanatlarını kavurmuş. ve biraz daha yaklaştıktan sonra tamamen yanan kelebek “poff !” diye ortadan kayboluvermiş… Ateşin gerçekten ne olduğunu belki bir tek o öğrenmiş ama geri dönüp söyleyememiş…

Çünkü o kaybolmuş ateş içinde ve bir şeyi, ancak içinde kaybolan bilebilirmiş!…



alıntı