HAYATIMI YENİDEN YAŞAYA BİLSEYDİM EĞER(alıntı)

"Hayatimi yeniden yasayabilseydim eger; hastayken yataga girer
dinlenirdim...
Ben olmadigim zaman her sey kötüye gidecek diye düsünmezdim...
Gül seklindeki pembe mumu saklamaz yakardim...
Daha az konusur, ama daha çok dinlerdim...
Yerler kirlense, masa örtüm lekelense bile daha çok arkadasimi aksam
yemegine davet ederdim...

Oturma odasinda TV seyrederken, patlamis misir yer,
sömineyi yakmak isteyen birisi oldugunda ona engel olmazdim...
Yerler leke olacak diye korkmazdim...
Bana gençligini anlatmaya çalisan dedeme daha çok vakit ayirirdim...
Kocamin sorumluluklarini daha çok paylasirdim...

Saçim bozulmasin diye, arabanin caminin açilmasini önlemezdim...
Etegimin lekelenmesine aldirmadan çimlere otururdum...
TV seyrederken daha az, hayata bakarken
daha
çok aglar ve gülerdim...
Ömür boyu "garantilidir" denilen hiçbir seyi satin almazdim...

Hamileligimin bir an önce sona erip, dogum yapmayi dilemek yerine, hamile
oldugum her anin
tadini çikarir ve içimde bir canli yaratmanin ne kadar harika oldugunu fark
ederdim...
Bu o kadar nadir bir olay ki, Mucize gibi bir sey...

Çocuklarim beni öpmek istediklerinde, asla "önce git ellerini yüzünü yika"
demezdim...
Onlara daha çok "seni seviyorum", ondan da daha çok "özür dilerim" derdim...
Ama baska bir hayat verilseydi en çok yapacagim sey; her dakikasini
degerlendirmek olurdu...

Dikkatle bak!
Gerçekten gör!
Yasa!
Vazgeçme!
Küçük seyler için sikayet etme!

Bana benzemeyenler, benden daha çok seye sahip olanlar ve kimin ne yaptigi
beni ilgilendirmezdi...
Bunun yerine, iliskilerimi güçlendirmeye
çalisirdim...
Sahip
oldugunuz ruhsal, fiziksel ve duygusal her sey için Allah'a sükredin...
Tek bir hayatiniz var ve birgün sona eriyor...
Umarim her gününüzü degerlendirirsiniz.''