HAYATIMIN YÜZÜNE BAK

Geleceğini merak ederken izledim kendi hayatımı.Mutluluk ve başarı bekledim hep.İkisinide bulduğum zamanlar oldu ikisinide kaybettiğim zamanlar.Hayatın benle dalga geçtiği ve benim hayattla dalga geçtiğim zamanlar da oldu.Hayal kurmaktan bile korktuğum günler gördüm.Geçmişi unutmayı öğrendim,geleceği merak etmeyi mutsuz, sıkıntılı ,yakıcı bir hayatın içinde bile bazen ölesine ölümsüz bir an vardırki bütün bir hayatı o anla geçirebilirsiniz....
Hepimiz aşık olabiliriz ama kaçımız asla kaybetmeye dayanamayacağımız hayran olduğumuz beğendiğimiz eksikliğinin hayatımızı aşk bittiğinde bile eksik bırakacağını hissettiğimiz sadece onu sevmeyi ve onun tarafından sevilmeyi değil onun hayatının bir parçası olup onu hayatımızın bir parçası yapmayı bütün hayat onun varlığı ile tartabileceğimize inandığımız birine aşık olabiliriz.Kaçımız bu muhteşem sansa ulaşabiliriz ? ne yazık ki cevabı azımız...
Kaç kez yaşadığımız anın değerini bilmediğimiz için geleceği reddetmişizdir,kaç kez kıymetini anlayamadığımız bir anda yaşadığımızdan çok parlak olabilecek bir geleceği kaçırmışızdır...
Hayatın yüzü yaşadığın anda sakin geçmişteki o unutulmaz anda sakin hayatın yüzü gelecekteki sırda saklı ama hayata tekrar tekrar bakmak gerekir.Bilinmez ufuklara demir alan şu gemi ne yazıkki dönmeyecek bir damla bu sahile şimdi içten kaynayan bir sevinç duysa bile bir gün onuda saracak bu sahilin özlemi giderken aldı benden benide bıraktı Bir masal rüzgarıyla akıyor üzerinden pembe renkli umutlar taşıyan ilkbaharım yavaşça gülümsüyor gidenin ardından şimdi içten bir sevinç duysa bile bir gün onuda saracak bu sahilin özlemi ve kayboluyor onunla birlikte hayallerim umutlarım kalkmıyor ardından ne bir mendil nede ellerim.....